Ratujemy podłogę

To już ostatni wpis z tego co udało nam się zrobić przed założeniem bloga, od dziś nasze poczynania będą opisywane na bieżąco. A dziś cofnijmy się do początku roku i renowacji starej drewnianej podłogi. 42 mk2 pięknej starej podłogi, jednak wszyscy oceniający ją fachowcy każą oderwać i pociąć na opał, a zalecają położyć nową lub zakryć panelami. Pociąć podłogę  po której chodzili starzy właściciele, na której są odciski starego żelazka, na którą wylała się herbata, nalewka, a może zupa 50 lat temu! Podłoga musi zostać ocalona i nie ważne że jest nadgryziona przez kołatki, że jest na niej około 5 warstw farby olejnej, czy są pomiędzy deskami szpary na cały mały palec, a deski są krzywo położone . Poradzimy sobie z tym sami, potrzebujemy tylko wypożyczyć sprzęt i damy radę. Dobrze nie przywitaliśmy nowego roku 2014, a tata Irek stał za drzwiami z całym sprzętem do cyklinowania. Plan jest prosty: zebrać farbę olejną z desek, wyszlifować na gładko i zaolejować podłogę. Jakie to proste (tak wtedy myśleliśmy). Zaczynamy od sypialni i stwierdzam, że tydzień to mało, żeby to wszystko zebrać . Tak cykliniarka i szlifierka chodzi cały dzień przez 3 dni, żeby w końcu ujrzeć to czego nawet nie mogliśmy sobie wymarzyć. Ale satysfakcja z własnoręcznie odrestaurowanej podłogi jest bezcenna, teraz tylko trzeba specjalnie dbać o olejowaną podłogę, zwykle środki czyszczące się nie nadają, ale o pielęgnacji stworzymy odrębny wpis jak już wypróbujemy różne metody czyszczenia. Zaolejowaniem i olistwowaniem zajął się zaprzyjaźniony stolarz z Rybna.  Wzdłuż  ścian ciągną się rurki, dlatego listwy są wyższe i obudowa ma dziurki. Całkiem to ciekawe rozwiązanie. Mamy nową-starą podłogę! I co powiecie teraz na to fachowcy!?